تربت امام حسین علیه السلام

روایت شده که موسی بن عبدالعزیز، گفت: یوحنّا نصرانی در بغداد به من رسید و گفت: به حق دینِ تو و نبیِ تو، این شخص که در کربلا مرقد دارد و او را زیارت می کنند، کیست؟

گفتم: فرزند علی بن ابیطالب علیه السلام و دختر زاده پیامبر آخرالزمان است.

گفت: حدیث عجیبی دارم، گوش کن تا برایت نقل کنم، گفتم: بگو.

یوحنّا طبیب نصرانی گفت: خادم هارون الرشید نصف شب به جهت طبابت پیش من آمد، مرا به تعجیل تمام به خانه موسی بن عیسی هاشمی برد.

گفت: امر خلیفه است، تا این مرد را که قوم و خویش اوست علاج کنی.

چون نشستم دیدم بیهوش است، پرسیدم چه مرضی دارد؟ طشتی حاضر کردند، احشاء و امعاء او در آن طشت بود.

گفتم چه واقع شده؟ گفتند: پیش از این با ندیمان و یاران خود، صحیح و سالم نشسته بود و الان حالش این است که در این تشت می بینی، سبب را پرسیدم، گفتند: شخصی از بنی هاشم در این مجلس بود و ذکر حسین بن علی علیه السلام و تربت قبر او در میان آمد.

موسی بن عیسی گفت: رافضیان در باب ایشان به حدّی غلو دارند که با خاک قبر او مداوا و معالجه می کنند.

آن شخص گفت: من امتحان کردم مرا فلان مرض بود و خیلی ناراحت بودم خداوند متعال به برکت آن خاک، نفع زیادی به من داد و مرض از من زائل گردید، موسی بن عیسی گفت: از آن خاک نزد تو هست؟

گفت: بلی.

گفت: قدری به من بده.

آن شخص اندکی از خاک به موسی داد، آن ملعون از روی استهزاء آن تربت را به مقعد خود گذاشت، لحظه ای نگذشته بود که فغان و فریاد او بلند شد- النار النار – آتش آتش- الطشت الطشت- تا طشت آوردند، انچه می بینی از درون او بیرون آمده است.

پس فرستاده هارون به من گفت: هیچ چاره و علاجی در این می بینی؟ جواب دادم مگر عیسی بن مریم علیه السلام باشد که این مرض را علاج کند، دل و شُش و جگر او را نشان دادم و او را در ان حال گذاشتم و آمدم.

فردا صبح او به جهنّم واصل شد، یوحنّا طبیب نصرانی به این سبب مسلمان شد و اسلامی نیکو داشت و مکرّر به زیارت قبر امام حسین علیه السلام در کربلا می رفت و طلب آمرزش برای گناهان خود در ان بقعه مبارکه می نمود.1

1.حدیقة الشیعه،ص507. درسایه اولیاء خدا، ج1،ص327